Frå fyret

Hovudpersonen ser på livet sitt som at han lever/har levd eit forholdsvis enkelt liv. Han hadde ikkje så mange val i oppveksten, det var lite å finne på ute på fyret; kanskje litt kjedelig. Han vart passa godt på som liten. Han skildrar samstundes mange sider ved livet; både at ting kunne vere fest og fine dagar; men at det andre dagar var grått og mørkt. Det å være inne i tårnet dei dagane, opplevde han som å vere fanga. Det var ikkje det at dei ikkje kunne vere ute; men når det var uvêr kunne dei ikkje få inn noko frisk luft. Utanfor fyret låg den store verda og virka nesten litt skremmande på han med alle vala. Det verka litt skremmande på han.
Kanskje det er eit bilde på nokre familiar som ikkje har tilgang på pc, tv, norsk språk, aktivitetar på fritida, jobb osb. Dei lever enkelt og isolert i samfunnet. Dei har ikkje mogelegheit til å gjere noko anna.